Kwiatkowski Michał

Kwiatkowski Michał - urodzony w 1883 roku w Gnieźnie, zmarł w 1966 roku w Vichy; student (studia na uniwersytecie Munster) w gorącym okresie konfliktu polsko-niemieckiego w cieniu Hakaty i strajków szkolnych, uczestnik działań tajnej grupy za co w 1903 roku został skazany na areszt. Po tym epizodzie współpracował z grupami agitacyjnymi przy „Gazecie Gdańskiej” na rzecz polskich kandydatów w wyborach do Reichstagu. Działał na obszarze Pomorza i na Kaszubach. Kolejnym zadaniem jakie mu powierzono stała się działalność agitacyjna i uświadamiająca - narodowa - wśród ludności robotniczej z ziem polskich, która za chlebem wyjechała do Westfalii. Tam w roku 1904 związał się z redakcją pisma „Wiarus Polski” w Bochum. Po pięciu latach w miejscowości Hern założył własne pismo polskie „Narodowiec”. Skupił wokół siebie silne środowisko oddziałujące na teren Westfalii i Nadrenii. Stanął na czele Głównego Komitetu na zachodnim brzegu Łaby.

Do końca I wojny światowej pozostał w Westfalii po czym, zdając sobie sprawę ze skomplikowanej sytuacji Polaków na zachodnich terenach Niemiec, a zarazem wielkiej potrzeby pracy na rzeczy przywrócenia polskości na Śląsku, przybył w 1919 roku do Gliwic. W momencie wybuchu I powstania śląskiego rozpoczął wydawanie „Sztandaru Polskiego”. Rozciągnął sieć swoich tytułów prasowych na sąsiedni powiat rybnicki. Wydawał też dwa tytuły niemieckojęzyczne, ale o propolskim nastawieniu.

W Gliwicach, po części z braku silnego środowiska polskiej inteligencji wybrany został na prezesa Okręgowego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, a także dał się poznać jako działacz PCK oraz Towarzystwa Czytelni Ludowych. Silnie zaangażował się w polską agitację plebiscytów, co przysporzyło mu wielu wrogów. W momencie podziału Górnego Śląska, w czerwcu 1922 roku przeniósł się do Rybnika, gdzie też znalazł miejsce na redakcję „Sztandaru Polskiego” (a od roku 1935 także „Gazety Żorskiej”. W 1922 roku został posłem na sejm RP, ale po przewrocie majowym wycofał się z czynnego udziału w życiu publicznym, a następnie wyjechał do Francji (1927 rok) gdzie przeniósł swój tytuł prasowy „Narodowiec” wydawany wcześniej w Westfalii. We Francji, działalność wśród Polonii nabrała rozmachu. Kwiatkowski rozpoczął wydawanie kolejnych tytułów prasowych. Również jego żona Halina dała się poznać jako działaczka polska i zaangażowana w ruch kobiecy w trakcie plebiscytu oraz jako posłanka na sejm RP.

Michał Kwiatkowski mimo emigracji do Francji utrzymał żywy kontakt ze „Sztandarem Polskim” i „Gazetą Rybnicką” – był nadal ich wydawcą, a w roku 1938 uroczyście obchodził  35-lecie działalności dziennikarskiej. We Francji zamieszkał w Lens, a po wybuchu II wojny światowej związał się ze strukturami polskich władz na uchodźstwie w ramach Stronnictwa Pracy. Był przeciwnikiem środowisk sanacyjnych, silnie związanym z gen. Władysławem Sikorskim. W latach 1940 - 1944 przebywał w Anglii, po czym wrócił do Francji. Zajął się reaktywacją prasy polonijnej. Mieszkał w Lens do śmierci w tragicznym wypadku samochodowym w Vichy, w maju 1966 roku. Pochowany został w Lens. Za działalność narodową i na rzecz Górnego Śląska został odznaczony Śląskim Krzyżem Powstańczym.

Marcin Wieczorek