Spektakl komediowy "Najdroższy" w Teatrze Zagłębia

13.02.2015

"Najdroższy"

Francis Veber „Najdroższy” (Cher Trésor)

Przekład: Barbara Grzegorzewska

Reżyseria – Paweł Aigner
Scenografia – Magdalena Gajewska
Muzyka – Piotr Klimek

Obsada:
Agnieszka Bałaga-Okońska / Marie
Edyta Ostojak / Olga
Małgorzata Sadowska / Christine
Michał Bałaga/ Pignon
Piotr Bułka / Maurin
Grzegorz Kwas / Toulouse
Zbigniew Leraczyk / Jonville

Asystent reżysera: Grzegorz Kwas
Sufler: Ewa Żurawiecka
Inspicjent: Urszula Czyż

Premiera: 13. luty 2015 r.

"Najdroższy" to lekka komedia francuskiego mistrza gatunku Francisa Vebera, reżysera, scenarzysty i dramaturga znanego w Polsce z takich sztuk jak "Kolacja dla głupca” czy „Plotka”. Ich bohaterem jest Francois Pignon – życiowy pechowiec i nieudacznik, desperacko próbujący zwrócić na siebie uwagę. W „Najdroższym” Pignon ponownie staje w centrum opowieści – tym razem traci pracę i rodzinę, nie ma grosza przy duszy ani perspektyw na przyszłość... Wydawałoby się, że to sytuacja bez wyjścia, a jednak nie! Pignon bierze sprawy w swoje ręce i postanawia znaleźć rozwiązanie, którego skutki zaskoczą nawet jego samego. Jaki jest jego pomysł? Na razie zdradzimy jedynie tyle, że bardzo przewrotny...

Zdjęcie z próby spektaklu, autor: Maciej Stobierski.

Autor:

Francis Veber

Francuski scenarzysta, reżyser dramaturg i producent filmowy, specjalizujący się w komediach. W Polsce znany głównie ze sztuk teatralnych „Kolacja dla głupca” (polska prapremiera: 1997 r. w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, 2004 r. premiera w Teatrze Zagłębia), „Plotka” (polska prapremiera: 2007 r. w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, 2011 r. premiera w Teatrze Zagłębia) oraz takich filmów jak „Tajemniczy blondyn w czarnym bucie” (1972 r.), „Kolacja dla palantów” (1998 r.), „Plotka” (2001 r.), „Czyja to kochanka?” (2006 r.).

Scenariusze autorstwa Francisa Vebera doceniane były przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej (nominacja do Oscara dla „Klatki szaleńców” w 1980 r.) oraz przez Akademię Sztuki i Techniki Filmowej, która przyznaje prestiżową francuską nagrodę filmową Cezara. „Pechowiec”, „Trzech ojców” i „Zbiegowie” otrzymały do niej nominacje, a nagrodę zdobył w 1989 r. scenariusz do filmu „Kolacja dla palantów”, który nominowano także w kategoriach najlepszego filmu i najlepszej reżyserii.

Zdjęcie z próby spektaklu, autor: Maciej Stobierski.

Realizatorzy spektaklu

Reżyseria:

Paweł Aigner – absolwent Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej w Białymstoku, aktor, reżyser, w latach 1993-2004 związany z Białostockim Teatrem Lalek. Za role w spektaklach swej macierzystej sceny otrzymał wiele nagród – nagrodę za rolę tytułową w przedstawieniu „Gulliwer” Johnatana Swifta na III Toruńskich Spotkaniach Teatrów Lalek w 2006 r. oraz na XVIII Opolskim Festiwalu Teatrów Lalek w 1996 r., nagrodę za rolę Zerzabelli w „Paradach” J. Potockiego podczas II Biennale „Lalki w Berlinie”.

Reżyserią zajął się pracując nad inscenizacją "Kandyda czyli optymizmu" wg Woltera w Teatrze „Baj Pomorski” w Torkuniu, a następnie w Teatrze Lalki, Maski i Aktora Groteska w Krakowie. Przedstawienie zdobyło Grand Prix na IX Festiwalu Komedii TALIA - dla przedstawienia "Kandyd czyli optymizm" . Za realizację "Zielonego wędrowca" L. Bierdiajewskiej w Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku Białej otrzymał w 2006 r. m.in. Złotą Maskę za Najlepszy Spektakl Roku dla Dzieci, II nagrodę zespołową dla realizatorów i wykonawców w ramach XII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W 2013 roku na XXVI Ogólnopolskim Festiwalu Teatru Lalek wyreżyserowany przez niego spektakl „Najmniejszy bal świata” (Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu) zdobył nagrodę dla najlepszego przedstawienia, przyznano mu również nagrodę za reżyserię i rolę Drakuli Nosferata w przedstawieniu "Krwawa jatka" Teatru Coincitentia.

Na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza prowadził zajęcia oraz z pracy z ciałem, zadań aktorskich, wykładał również na Wydziale Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.

Zdjęcie z próby spektaklu, autor: Maciej Stobierski.

Scenografia:

Magdalena Gajewska - absolwentka wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego poznańskiej ASP oraz Wydziału Scenografii ASP w Krakowie. Jest autorką scenografii do kilkudziesięciu spektakli w całym kraju. Współpracowała min. z Teatrem Dramatycznym w Białymstoku ("Balladyna" J. Słowackiego w reż. T. Mana), Teatrem Polskim w Warszawie ("Katarantka" T. Mana w reż. T. Mana), Teatrem Współczesnym w Szczecinie ("Porozmawiajmy o życiu i śmierci" K. Bizio w reż. T. Mana) oraz Teatrem Powszechnym w Łodzi ("Lament" K. Bizio w reż. T. Mana). Obecnie związana z Teatrem Wybrzeże („Arabela” M. Prześlugi w reż. P. Aignera, „Broniewski” wg R. Paczochy w reż. A.Orzechowskiego, „Intymne lęki” A. Ayckbourna w reż. A. Orzechowskiego, „Stalker” wg „Pikniku na skraju drogi” A., B. Strugackich w reż. J. Roszkowskiego). Laureatka nagrody im. Teresy Roszkowskiej przyznawanej przez Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu ITI za wyróżniające się projekty scenograficzne do kilku przedstawień oraz nagrody jury na IV Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy za scenografię do przedstawienia „Plastelina” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.

Muzyka:

Piotr Klimek - kompozytor, wykładowca, producent muzyczny. Pisze muzykę symfoniczną, chóralną, kameralną i elektroniczną. Od 1991 r. silnie związany z teatrem, skomponował muzykę do ponad 100 realizacji scenicznych. Tworzy instalacje i obiekty dźwiękowe oraz bierze udział w projektach z pogranicza różnych dziedzin sztuki. Dyplom zawodowy muzyka-profesjonalisty w klasie kontrabasu uzyskał w szczecińskim Liceum Muzycznym w 1992r. Absolwent Królewskiego Konserwatorium w Hadze (Kompozycja w klasie Giliusa van Bergeijk'a i Diderika Haakmy Wagenaar'a – 1997 r.) oraz Akademii Muzycznej w Poznaniu (Kompozycja w klasie Grażyny Pstrokońskiej-Navratil). Tytuł doktora sztuk muzycznych w dziedzinie kompozycji uzyskał w 2003 r. (A.M. w Poznaniu).

Od 1998 r. wykłada przedmioty muzyczne na Uniwersytecie Szczecińskim i Akademii Sztuki w Szczecinie. Stypendysta Towarzystwa Przyjaciół Szczecina, Burgemeester van Kolfschotenfonds, Fundacji Batorego, Stiftung Kulturfonds Berlin oraz Amsterdams Fonds voor de Kunst. Laureat Nagrody Artystycznej Miasta Szczecina (2003 r.) oraz Nagrody Jury Bursztynowego Pierścienia za całokształt twórczości (2007 r.). Brązowy Krzyż Zasługi (2008 r.).

W latach 2006-2010 organizował i prowadził Akademickie Centrum Kultury Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek Społecznego Komitetu ds. powołania Akademii Artystycznej w Szczecinie. Konsultant muzyczny instytucji kultury w Szczecinie. Dyrektor Centrum Promocji i Rozwoju Akademii Sztuki w Szczecinie w latach 2010 - 2011, a w roku 2012 prorektor ds. Artystycznych i Współpracy z Zagranicą.